Verhaal De Ring (in tijden van Corona)

Verhaal: De Ring (in tijden van Corona)

Op een dag gaf een koning zijn dienaar een opdracht:

Breng mij een ring, die verdrietige mensen een beetje geluk brengt,
en gelukkige mensen een beetje verdriet

De koning had gesproken. Zonder tijd te verspillen ging de dienaar op pad.

Als eerste bezocht hij de goud- en zilversmeden. Zo moeilijk kon het toch niet zijn. Maar elke smid schudde verwonderd het hoofd. Nooit gezien.

Verontrust bezocht hij de kooplieden, de zeevaarders, de karavaanleiders. Allemaal drukte hij ze op het hart om uit te kijken naar zo’n ring.

Breng mij een ring, die verdrietige mensen een beetje geluk brengt,
en gelukkige mensen een beetje verdriet

Maanden gingen voorbij. Toen kwamen de laatste berichten bij hem terug. Niemand had ooit van zo’n ring gehoord.

Mismoedig dwaalde de dienaar door de stad. De zon ging bijna onder. Hij had gefaald.

Op dat moment liep hij langs een hut. Voor de hut zat een jongen op de grond met een kleedje met eenvoudige sieraden.

“Baat het niet, dan schaadt het ook niet”, dacht de dienaar. Hij vertelde de jongen over de ring die hij zocht.

Breng mij een ring, die verdrietige mensen een beetje geluk brengt,
en gelukkige mensen een beetje verdriet

De jongen schudde zijn hoofd.

Plotseling kwam vanuit de hut een oude man tevoorschijn. Die keek de dienaar aan. Knikte. Pakte een eenvoudige ring en verdween weer in de hut.

Even later kwam hij weer naar buiten. Hij overhandigde de dienaar de eenvoudige ring met een tekst die hij er in gegraveerd had.

De volgende dag kwam de dienaar bij de koning. Hij herinnerde hem aan de opdracht om een ring te vinden.

Breng mij een ring, die verdrietige mensen een beetje geluk brengt,
en gelukkige mensen een beetje verdriet

“Ik heb uw ring gevonden, o koning.”

De ogen van de koning werden groot. Hij boog zich voorover op zijn gouden troon. De ring zag er niet koninklijk uit, maar toen hij las wat er in stond, knikte hij.

Want in de ring stond gegraveerd: “Ook dit gaat voorbij”.

Ja, dat is een ring, die verdrietige mensen een beetje geluk brengt,
en gelukkige mensen een beetje verdriet

(advertentie)

Persoonlijk

Dit oude verhaal komt in verschillende culturen en landen voor. Deze versie is door mij opnieuw opgeschreven, voel je vrij om het op je eigen manier door te vertellen.

In de afgelopen tien jaar heb ik dit korte verhaal in allerlei vormen vaak verteld. Aan anderen, maar ook regelmatig aan mezelf.

Niet als een goedkope pleister op een open wond. Wel op het goede moment als zachte hoop en troost.

Want we vinden het allemaal moeilijk als we ergens middenin zitten, om te blijven zien dat het ook een keertje voorbij gaat.

Hou je haaks. – Rudolf

Vergelijkbare berichten